Als je een aanvulling wilt sturen:
Als je een aanvulling wilt sturen:
|
De media doen veel kwaad in hun ijver om te voorzien in onze behoefte aan opwinding. Gebeurtenissen die feitelijk weinig voorstellen worden opgeklopt totdat we er spontaan met collega's en familieleden over in gesprek raken. Zo ben ik ervan overtuigd dat er helemaal geen kredietcrisis is, maar er is een groep beleggers, die zichzelf investeerders noemt, die helemaal geen belang hebben bij rust op de beurs. Een steady bedrijf als Volkswagen dat zonder spectaculaire schommelingen jaar in jaar uit 2% winst genereert is voor die gasten helemaal niet interessant. Een zwak fonds dat reageert op geruchten is veel lucratiever. Op de dag dat Fortis één euro waard is, verspreidt je een persbericht dat het bedrijf in de problemen zit en je dumpt op hetzelfde moment je hele Fortis-portefeuille, 100.000 stukken. Een ton in kas en het aandeel begint te zakken, want er wordt ineens heel veel te koop aangeboden 'Hier, Fortis-aandelen. Kopen?'. Je bericht gaat de wereld in en op het moment dat het publiek denkt 'Zou dit waar zijn?' komt RTL7 met het bericht dat Fortis op het Damrak bij de grootste dalers zit. Het publiek denkt 'Verdorie, ik moet als de donder van mijn Fortis af, ze dumpen ook hun portefeuille en de koers daalt verder.' Twee dagen later begint het aandeel zich te settelen op 20 eurocent. Dan zet je je kasgeld weer om in Fortis, je kunt er nu 500.000 aanschaffen voor een ton en je zet een bericht op de fax dat het wel meevalt met Fortis. RTL7 heeft gelukkig weer inhoud om de uren tussen de commercials mee op te vullen, de sterke vraag naar het aandeel begint de koers op te drijven, dus het publiek denkt 'Hee, een stijger, die moet ik hebben'. Twee dagen later staat het aandeel op twee euro en natuurlijk moet je nu als de donder van die aandelen af, want dat aandeel is never nooit geen twee euro waard, maar dat is niet erg, je bent niet met Fortis getrouwd. Waar het om gaat is dat je aandelenhandel in een kleine week is gegroeid van een ton naar een miljoen. Dat is 1000%. Zet dat eens af tegen die 2% per jaar van Volkswagen. Dat hebben de media momenteel helemaal niet in beeld. Feitelijk verdampt er geen geld en geen waarde. Er zijn partijen die grote verliezen lijden, daar gaat nu heel veel aandacht heen, maar er zijn net zo veel partijen die een heel goed jaar draaien. Probeer de zelfde truc met tien aandelen en je gaat jammerlijk de mist in. Alleen sterke spelers met een hoop geld in kas kunnen geld met geld maken. Maar alleen als de kranten het spel meespelen en niet te vergeten de krantenlezers. Als de krantenlezers massaal zouden denken 'Lik mijn reet met je zogenaamde economische nieuws', dan gaat het hedgefund zelf de bietenbrug op.
Af en toe denk ik: waarom zal ik überhaupt nog een krant openslaan? Laat die journalist zijn eigen tijd maar gebruiken om zijn stukjes te lezen. Maar de keerzijde is dat je dan natuurlijk toch ook heel veel inspirerende ideeën mist, zoals dit idee voor een verbeterd IJsselmeer, een IJsselmeer 3.0 zou je kunnen zeggen. Trouwe Intermediair-lezers zullen het al kennen. Het komt wellicht nooit uit het stadium van een denkbeeld, maar dat is nog niet eens zo erg. Inspiratie is op zichzelf al de moeite waard.
De benzine heet opvallend duur te zijn. Maar zolang het nog dagelijkse praktijk is dat ik rechts voorbij gereden wordt wanneer ik met 60 naar een rood stoplicht rijd op een weg waar vijftig als maximum geldt, waarbij het geraas van motoren die ver boven hun toeren draaien, slechts wordt overstemd door een Nubiër die vanuit de kofferbak een moordend tempo voor de galeislaven aangeeft BOM BOM BOM BOM BOM is volgens mij de benzine niet opvallend duur, maar opvallend goedkoop.
Het landsbestuur lijdt aan een aantal structurele fouten in zijn fundering, dat is een pleonasme, maar ik denk dat de ernst van deze zaak de zonde rechtvaardigt. Een optimist zegt: “Een betere regering (of bootverbinding of whiskey of whatever) is niet denkbaar.” Een pessimist zegt: “Ik ben bang dat dat waar is.” Wat is eigenlijk de output van de politiek. Wat dragen ze bij?
Maar alles wordt toch beter Tony, auto’s, vliegtuigen, Windows, medische kennis? Klopt. Alles wat internationaal is, dat holt voorwaarts, daar doet het menselijk vernuft zijn werk. En de cocaïne-import verdubbelt ook elk jaar. Maar wat is de bijdrage van de politiek? België heeft anderhalf jaar geen ministers gehad omdat er geen coalitie te brouwen was. Hebben de Belgen ze gemist?
Er wordt al 30 jaar gekakeld over minderhedenvraagstukken, zonder dat er een merkbare verbetering optreedt. Idem over kilometers lange rijen stilstaande auto’s met draaiende motor, openbaar vervoer, onderwijs, ziektekosten. Stuk voor stuk problemen waar de oplossing minstens twintig jaar standvastig beleid vereist.
Het politieke bedrijf heeft zich helemaal geperfectioneerd rond het systeem van de vierjaarlijkse verkiezingen, zoals het voetbal zichzelf heeft geperfectioneerd rond de buitenspelval. De vraag of het partijpolitieke spel nog goed landsbestuur oplevert houdt onderhand niemand meer bezig, in ieder geval niemand van de zgn. volksvertegenwoordiging.
Geen enkele politicus zal beleid inzetten waar de beloning pas over 20 jaar komt. Wat is 4 jaar? Neem je een kind voor vier jaar, bouw je een huis voor vier jaar? Vier jaar is extreem kort. Bouw je het Amsterdam-Rijnkanaal voor vier jaar? Je bouwt het zelfs niet IN vier jaar. Het ontwerpproces van een Fiat Panda duurt langer dan vier voordat de eerste met nieuwe eigenaar aan het stuur wegrijdt. Koop je een televisie voor vier jaar? Minder dan vier jaar? Dan heb je het over kruidenierswaren. De duurzaamheid van het regeringbeleid zit op het niveau van een zak krentebollen en een diepvriespizza.
Moeten we dan maar verkiezingen gaan houden om de 30 jaar? Dat lijkt me eigenlijk ook niet de oplossing.
Met de methoden van het landsbestuur zou je nooit een bedrijf op kunnen bouwen als IKEA, Philips, Shell of Microsoft. Maar zelfs de fietsenmaker op de hoek bestaat bij de gratie van de beslissingen die zijn vader 30 jaar geleden genomen heeft. Over Microsoft gesproken: Welke macht heeft het ooit in de geschiedenis van de mensheid voor elkaar gekregen om zonder inzet van militair geweld 90 procent van de markt te gaan beheersen. Sterker nog, met inzet van militair geweld zou nooit hetzelfde succes behaald hebben. Godzijdank is de politiek er met zijn tengels vanaf gebleven.
De politiek is zich wel vaag bewust van dit gebrek aan continuïteit en heeft daar met haar politieke logica een oplossing voor geconstrueerd.
Als ik met mijn auto naar de garage ga met een kapotte versnellingbak en daar blijkt dat de monteur van mijn vorige garage het falen veroorzaakt heeft, dan verwacht niemand dat mijn huidige garage het kosteloos repareert. Als op een ministerie wordt ontdekt dat de Tweede Kamer onvolledig is geïnformeerd dan verwacht iedereen dat de huidige minister zijn portefeuille inlevert. Waarom leren de deelnemers aan het politieke spel binnen drie dagen af om normaal te denken? Daar zit natuurlijk jarenlange training achter in het partij apparaat. Wat kun je nog voor kwaliteit verwachten van het landsbestuur als een aantal belangrijke principes van normaal denken geen deel uitmaken van het systeem?
En dus koesteren we de dagelijkse files. We hebben het niet over files die ontstaan omdat een of andere bejaarde babyboomer met zijn caravan door de middenberm is gereden, he? We hebben het over dagelijkse files omdat het UWV op haar manier ‘stimuleert’ dat mensen passende arbeid aanpakken en omdat je zes jaar op een huurhuis moet wachten, omdat van koophuis veranderen afgestraft wordt met 20.000 euro overdrachtsbelasting en als sausje de wens om verkeer voor acht rijbanen over vierbaanswegen te sturen.
Steeds rijbanen bijbouwen helpt niet, wordt dan gezegd. Dan is de file even weg, maar een half jaar later staat hij er weer. Elke nieuwe weg schept nieuwe behoeften. Dan gaan zich weer bedrijven vestigen enzo. Zo. Is dat zo? Dus als we een achtbaans snelweg aanleggen van Swifterbant naar Boerenkoolstronkeradeel dan staat daar over vijf jaar elke ochtend achttien kilometer file. Ik hoop dat mijn politici deze zinsnede voortaan in de discussie gooien. Ik ben heel benieuwd naar de volgende zet van de vijand.
Behoeften worden niet geschapen door een aanbod. Het was ooit een leuke frisse gedachte, maar hij klopt niet. Hij wordt wel veel als pseudoargument gebruikt. Hij komt in heel veel kramen van pas. De uitvinding van de koelkast heeft geen behoefte geschapen. Die behoefte was er altijd al en de mensheid had ook allerlei manieren om de behoefte te vervullen, door winterse sneeuw in een diep gat op te slaan enzovoort. Juist omdat de behoefte er was, is iemand er eens voor gaan zitten om een betere manier te verzinnen.
Interessanter is dus hoe het mogelijk is dat de zwakken van geest tientallen jaren de kans krijgen om het maatschappelijk debat te frustreren met pseudo-argumenten.
Het barst al vele jaren van de dagelijkse files. Ik weet uit eigen ervaring dat Weesp in de avondspits al minstens acht jaar praktisch onbereikbaar is. Hoe lang moet iets duren voordat het binnenlands bestuur vindt dat er misschien iets aan gedaan moet worden? Het maakt mij niet uit wat je er aan doet, maar doe iets, probeer iets. Deel gratis fietsen uit als je geen wegen wilt verbreden of fly-overs wilt bouwen, breek desnoods die hele weg af, zet een wegwijzer neer “rechtsaf file” omdat je met een bord Weesp de verwachting wekt dat Weesp bereikbaar is, maar ga niet werkloos staan kijken naar zo’n dagelijks drama. Ga niet met je hand op je mond en een wanhopige blik roepen dat je het niet weet. Adviseer je manager dan om je te ontslaan en geef iemand met ideeën de kans.
Ok, hoe dan wel? Simpele oplossingen zijn er natuurlijk niet. Kwaliteit van besluitvorming staat of valt met kwaliteit van gedachtenwisseling. Het parlementaire systeem werkt duidelijk niet stimulerend op gedachtenwisseling. In Nederland barst het toch ook van de briljante geesten in de media, als je er een beetje naar zoekt, maar hun visie dringt om een of andere reden niet door tot de besluitvorming. Wat voor systeem moet je optuigen om mensen met visie de boventoon te laten voeren?
Ook in het dagelijks leven is het vrij moeilijk om tot gedachtenwisseling te komen op een manier dat je er met consensus uit komt. De meeste gesprekken gaan we uit de weg. De afstand die er tussen de standpunten zit belooft meestal een zeer langdurige discussie en op basis van efficiency-overwegingen beperken we ons tot de issues waar de meningsverschillen het kleinst zijn.
Ook als het over nationale of mondiale belangen gaat, meldt zich een aantal sprekers dat niet uitnodigt om gedachten mee uit te wisselen. Dat heeft meestal nog niet eens te maken met het standpunt zelf, maar meer met het verschijnsel dat mensen het vrij moeilijk vinden om hun standpunt dusdanig bij te stellen dat de nieuwe argumenten er ook in passen. Alhoewel, iemand die opziet tegen de aankoop van een huis wordt in twee tellen overtuigd door een makelaar die zegt dat het geld naar je toe komt. Het blijkt er meer om te gaan of een argument je gelegen komt dan om het waarheidsgehalte.
Het probleem met het huidige politieke model is misschien wel dat de ontwerpers hebben onderschat hoe moeilijk het parlementaire argumentatiespel voor de kiezer te doorzien is. Het systeem is rijp voor een nieuw ontwerp waarin dit probleem getackeld wordt. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, in ieder geval moeilijker dan een beetje verkeersbeleid. En het herontwerp zal ongetwijfeld weer nieuwe fouten bevatten. Staatsinrichting zou best een continu proces mogen zijn met een eigen minister. Het idee dat dat maar één keer per land hoeft is misschien aan herziening toe. Dat vinden politici natuurlijk niet leuk. Hebben ze net het systeem van vierjaarlijkse verkiezingen in de gaten, vragen wij hen te besluiten hun spelregels vanaf nu periodiek te verbeteren. Dat is wel veel gevraagd. Begrijpen wij wel in welke verhouding de burger tot de politicus hoort te staan?
Kabinet richt expertisecentrum op om de Nederlanders te leren hoe ze hun kinderen kunnen leren met media, zoals televisie en Internet om te gaan. Wat leer je daar? Het geluid uitzetten als er een minister in beeld komt?
Minister Klink vindt dat vrouwen minstens zes maanden borstvoeding moeten geven. Waarom vindt een minister het nodig om zo diep het privéleven binnen te komen?
Het kan eigenlijk maar één ding betekenen. Het management van Olvarit zal wel lullig hebben gereageerd toen hij iets te opvallend zat te vissen naar een lucratief commissariaatje. Zijn sollicitatie bij tepelklovenzalf international bv liep beter en daarom is hij nu zijn aandelenopties aan het veilig stellen.
What’s next? Een tweede commissariaat bij de katoenen luierwascentrale? Dan gaat hij natuurlijk ineens nare dingen zeggen over pampers.
De leefregels uit de Koran letterlijk toepassen is net zo iets als werken met Windows 95, in het jaar 3458. Geen enkel product kan 1400 jaar zonder upgrade. Dan heb je al minstens twee keer je tanden door je lip gevallen over een dijk van een millennium probleem. Er komt trouwens nog een leuk millennium probleem op 31 decemquark 9999, als we overgaan op jaartallen van vijf cijfers.
Tachtig procent van de journalisten denkt al 14 maanden lang nog maar aan één ding. En Wilders doet gewoon waar hij voor ingehuurd is, werken aan herverkiezing en zetelwinst. Hij vertegenwoordigt overduidelijk een flink deel van zijn volk, waar ik niet bij hoor, ik snap niet waar hij heen wil, maar ja, de wereld kan nu eenmaal niet elke dag om mij draaien. Als je hem afrekent op zijn merites zijn er maar weinig die bij hem in de schaduw kunnen staan en slaat hij in ieder geval een beter figuur dan iedereen die over hem praat. At least he has got a life of his own.
Thiokol is het bedrijf dat de hulpmotoren van de space shuttle maakt. Een klein bedrijfje in de woestijn van Utah, drie uur rijden van Salt Lake City. Een praktisch onbewoonbaar gebied, waar de Mormonen zijn neergestreken. Het was hun 35 duizendste vestigingsplaats. Overal werden ze weggejaagd en achterna gezeten, omdat ze niet normaal wilden trouwen enzo. Totdat ze in de richting van Utah trokken. Toen dacht iedereen: nu is het niet meer nodig om ze verrot te schieten, dat kan de woestijn veel beter dan wij. Maar vreemd genoeg overleven ze het al meer dan honderd jaar. Een ideale plek om raketten te vullen. Gaat er wat mis dan gaat er toch eigenlijk niks mis. Onder het motto: grond is de allerbeste belegging, want ook al gooi je er een bom op dan blijft grond altijd grond.
De space shuttle heeft zijn eigen raketmotoren, die een geweldige poep gas kunnen
geven, maar dat is toch niet genoeg om rechtstandig te vertrekken. Om als een
normaal vliegtuig te kunnen vertrekken op een startbaan, zijn de vleugeltjes te
kort en als je die langer zou maken dan krijg je hem niet heelhuids door de
dampkring. Kortom: de wet van behoud van ellende.
Diverse mensen hebben daarom gesteld dat je eigenlijk een tweedelig vehikel moet
maken. Eentje met grote vleugels die met betrekkelijk bescheiden motorvermogen hoogte kan maken in de dampkring, die vervolgens een ruimtescheepje zonder
vleugels een laatste zetje geeft. Helaas was deze oplossing politiek onhaalbaar,
omdat de senaat te weinig hersens had om de techniek hierachter te willen
betalen. Tot
twee tellen is niet eenvoudig.
Inmiddels is er natuurlijk een particulier ruimteschip volgens dit principe
gebouwd, door de briljante Burt Rutan met financiering van het door het volk
verguisde Microsoft.
Maar we hadden het over de space shuttle. Die moest en zou als een raket
vertrekken en een dergelijke lift-off ging alleen lukken als er zowel links als
rechts een hulpraket aangehangen werd, die afgeworpen wordt als ze opgebrand
zijn, want als de space shuttle eenmaal op weg is heeft hij de rest van de reis
genoeg aan zijn eigen voortstuwing. Hoewel deze constructie second best is, valt
hij nog steeds wel in de categorie geniaal.
Die hulpraketten zijn van het vaste brandstoftype. In tegenstelling tot de space
shuttle die vloeibare brandstof gebruikt. Beide systemen hebben voor- en
nadelen. Elk foordeel hep na eenmaal se nadeel.
Vaste brandstofraketten zijn, eenmaal gevuld, houdbaar en blijven klaar voor
gebruik. Dit systeem is uitgevonden in de koude oorlog en dit heb ik afgelopen
augustus in South Dakota geleerd van een zeer sympathieke geüniformeerde
Amerikaanse opa. De eerste atoomraketten
vlogen op vloeibare waterstof. Dat is niet handig, want je kunt ze niet
langdurig afgetankt bewaren. De juiste bewaartemperatuur is niet -18 of -23,
maar meer iets in de richting van -271. Dus voordat je ze kunt afsteken moet je ze eerst vullen. Helaas duurt
het gauw een
dag of drie om al dat waterstofgas in te vriezen en in een oorlog met
kernraketten die in een minuut of tien op de plaats van bestemming zijn, staat dat gelijk
aan onbruikbaar. De
grootmachten riepen wel stoer dat ze de andere partij 47 keer konden
vernietigen, maar in de praktijk werd er vooral belastinggeld aan iets
onbruikbaars besteed.
Vindingrijk als de mens is, zat de oplossing in vaste brandstof. Je propt hem
vol met een soort dynamiet en zolang je hem niet aansteekt blijft hij goed. En
dynamietachtige stoffen geven natuurlijk veel meer boost bij hetzelfde gewicht
dan de campinggazflesachtigen. Wat is dan nog het voordeel van vloeibare
brandstof? Daarmee kun je ook gas terugnemen. Een vaste brandstofraket krijg je
niet meer uit. Als hij uit koers raakt moet je hem kapot maken.
Dat die boosters echt gevaarlijk speelgoed zijn, kun je zien op bijgaande foto. Gezien de zwarte achtergrond mag je aannemen dat we al heel wat hoger zitten dan de modale airliners.
Ja, dat was een erg ongeluk. Nou. Eigenlijk was het meer een schandaal dan een ongeluk. Ver genoeg van te voren hebben mensen gezegd dat dit er dik in zat. Niet zo maar mensen, maar de lui die zelf de boosterraketten ontworpen hebben.
Wat was namelijk het geval? Het had die nacht gevroren. Dat komt niet veel voor op Cape Canaveral, maar ja, weinig is onmogelijk. En ze hadden veel getest bij Thiokol, maar niet bij vorst. Hoe je dat in Utah zou moeten doen, ist wieder ein ganz andere Geschichte.
Toen kreeg de ruimtevaart te maken met wat ze op RTL5 bij bisnis njoews een
managementbeslissing noemen.
We hebben niet getest bij temperaturen beneden 5 graden Celsius, dus we hebben
geen idee hoe die raketten functioneren bij -10. Aha zei het management, dus
jullie hebben niet vastgesteld dat er bij -10 problemen ontstaan? Nee, we hebben
niet bij lagere temperaturen dan 5 graden getest omdat de testresultaten erop
duidden dat we een grens begonnen te naderen. Dus jullie hebben geen raket zien
falen? Klopt. OK, heren, het lijkt mij dat hier een managementbeslissing
gevraagd wordt. We gaan vliegen.
Managementbeslissing. Dat betekent als er geen testresultaten zijn die bewijzen dat de raket veilig is, dat je met je hand op je ouwe moer verklaárt dat ze veilig zijn.
Managementbeslissing. Dat betekent dat jij een vette bonus in aandelenopties krijgt en dat de anderen met hun hele vliegtuigje uit elkaar barsten.
Een paar jaar later verbrandde er een andere shuttle en ook daar had iemand gewaarschuwd. Hij had gezien dat de shuttle tegen een stuk piepschuim van zijn eigen brandstoftank gevlogen was. Daar kan het hitteschild niet tegen, zei hij. Hûh, hûh, dat hitteschild kan temperaturen van 1400 graden verdragen. Ja, daar is het voor gemaakt, maar niet voor botsingen met piepschuim. Nou, we kijken wel hoe het loopt, het vluchtleidingscentrum zal het wel overleven.
Goed. Nog een woord van de advocaat van de duivel. Shuttle vluchten zijn spannende ondernemingen. Iedereen barst van de zenuwen en gedurende de hele vlucht gonst het rampscenario's. Dan valt het niet mee de zenuwenlijers te onderscheiden van de reële waarnemers.
Je moet toch behoorlijk lang rondgelopen hebben bij HEAO Commerciële
Communicatie om zo'n kop te kunnen verzinnen. Wat is probleemjeugd? Dat is jeugd die
onverbeterlijk is. Als de helft van de probleemjeugd wel verbeterlijk is, dan
hoort die dus niet tot de probleemjeugd. Van de 50% die je dan overhoudt, is
100% onverbeterlijk.
What's next?
De helft van alle auto's is mooier dan gemiddeld. Als je de mooi- of lelijkheid
van alle auto's op een hoop gooit en je neemt het gemiddelde, dan is per
definitie precies de helft van alle auto's mooier dan gemiddeld.
Een IQ van 100 is per definitie het gemiddelde van alle inwoners. Het is 100%
zeker dat de helft van alle inwoners een IQ heeft dat onder de 100 ligt. En zo
krijg je Eurlings op Verkeer.
Een IQ van 100 betekent niet dat je 70% van de vragen goed had. Het betekent ook
niet dat je voldoende in huis hebt om alle facetten van het leven aan te kunnen. Het betekent dat
er net zo veel mensen beter als slechter waren dan jij. Niet dat ooit iedereen
getest is.
Niets in de wereld wordt bestuurd volgens het principe van one man, one vote.
Zou je in een ziekenhuis geopereerd willen worden waar de portier net zoveel
invloed op de besluitvorming heeft als de cardioloog? Zou je in een auto durven
te rijden die gebouwd is in een fabriek waar de koffiejuffrouw net zoveel
invloed op de besluitvorming heeft als de metallurg? Alle fans van de democratie
horen nu enthousiast ja te roepen of voor eeuwig te zwijgen. Richt vandaag nog
een democratische luchtvaartmaatschappij op en zorg ervoor dat alle volbloed
democraten voortaan met jou vliegen en word schatrijk. Op elke vlucht zitten wel
twee of meer bijdehandjes met een grote mond die gek zijn op aandacht. Laten we
ze voorlopig Joop en Kees noemen. Joop vindt dat we na het opstijgen naar links
moeten, Kees denkt dat we de bestemming kunnen vinden als we naar rechts gaan.
Joop krijgt 44% van de stemmen, Kees de rest. Meneer van Vliet kijkt verbaasd
naar zijn vrouw: Denk je echt dat we bij onze kinderen komen als we straks
linksaf gaan? Nee, zegt zijn vrouw, maar Kees zijn kop staat me niet aan.
Tot nu toe is geen enkel vliegtuig democratisch bestuurd en op de gewenste plek
geland. For obvious reasons. En het belangrijkste instrument wat we hebben in
het maatschappelijk verkeer, de overheid, veel ingewikkelder te managen dan een
vliegtuig, besturen we wel volgens het principe van one man, one vote. En aan
het principe dat we ons lot verbinden aan één vertegenwoordiger. Als we in een
andere kwestie de inzichten van iemand anders beter vinden, dan hebben we pech,
we kunnen maar eens in de vier jaar veranderen. Zo zijn de regels van dit
spelletje. Al wie met ons mee wil gaan, die moet onze manieren verstaan.
Een overheid kan nooit krachtiger zijn dan de structuur waarop zij gebouwd is.
Zolang de Nederlandse overheid zo zwak gefundeerd is, is er wel wat te zeggen
voor het standpunt dat je daar niet te veel aan over moet laten. Tot zover is
alles glashelder.
Wanneer komt de vraag op tafel? Nu. Wie houdt dit in stand? Kennelijk heeft een
groep belang bij dit systeem dat zo belabberd is dat we er niet over peinzen om
het ook in te voeren in de leiding van bedrijven of zelfs maar op de stadsbus.
We vinden het nergens goed voor, het is ook nergens goed voor. En toch hebben we
het en afgezien van een paar afgelegen weblogs staat het niet eens ter
discussie. Er wordt in volcontinu bedrijf gediscussieerd, over Uruzgan, over
onderwijs, over de HSL-lijn, over integratie, over terreurdreiging, maar nooit
over het systeem zelf.
Geheel in overeenstemming met de Verelendungstheorie van Marx komt de mensheid
pas in beweging als hij door grote narigheid gedreven wordt. Middelmatige
narigheid zit hij uit. Als je een paar mensen bij elkaar zou zetten om een nieuw
model voor de overheid te verzinnen dan zou er echt geen kopie ontstaan van het
huidige systeem. Het GSM-netwerk, een van de versere uitvindingen van de
mensheid, zit oneindig intelligenter in elkaar dan het landsbestuur. Aan de
leveringsvoorwaarden van een middelmatig kabelabonnement is langer door
farizeeërs ge-fine-tuned dan aan het Nederlandse kiesstelsel. Maar we doen het
er mee. Wie is we? Het gemiddelde van het volk.
Een van de laatste keren dat een nieuw bestuurssysteem voor naties is
ontwikkeld, was toen Thomas Jefferson de Verenigde Staten uitvond. Binnen
tweehonderd jaar was die staat van nieuwkomer onderaan de lijst opgeklommen naar
de eerste plek. Niet gehinderd door traditionele ballast, die nergens voor
diende maar die er nu eenmaal bijhoorde, meneer de voorzitter. Niet dat
Jefferson iets perfects heeft bedacht, verre van, een herziening zou
langzamerhand geen kwaad kunnen, maar duidelijk the best of the rest. Ja, ten
koste van de indianen, roept dan altijd wel iemand. Maar we weten allemaal dat
weinig landen een schoner blazoen hebben wat hen recht van spreken geeft.
Nederland hoort daar in ieder geval niet bij. Om Anne Frank gingen we ons pas
druk maken toen de kastanje verdorde, verdorie.
Ooit zal er wel een grondwet ontstaan, waarin staat dat de grondwet elke twintig
jaar overnieuw ontworpen moet worden. Ooit zal de mensheid zich wel bewust
worden van zijn eigen inertie, zijn eigen blinde vlek, dat hij een soort wekker
nodig heeft die hem dwingt om zijn gewoontes los te laten, voordat die hem eerst
diep door de bagger sleuren.
grenzen zijn er om op te zoekenMijn bijdrage voor vandaag staat op
http://chrisborra.waarbenjij.nu/?intMessageId=2371960
Maar omdat mijn weblog waarschijnlijk een langer leven beschoren is dan de bovenstaande link, de tekst ook nog een keer hieronder.
Wat activiteiten
Een paar dagen achter elkaar is het geen vliegweer
geweest. Michel beweert dat dat aan mij ligt en dat er normaal elke dag gevlogen
kan worden. Ik heb zo wat twijfels. Maar om toch wat te doen, ben ik maar weer
therapeutische arbeid in de tuin gaan verrichten (en dat terwijl ik helemaal
niet van tuinieren hou). Toch had dat blijkbaar een sneeuwbaleffect.
Uiteindelijk hebben 4½ man in twee dagen omstreeks 250 kg snoeiafval
geproduceerd en afgevoerd.
Voor de variatie heb ik de dag daarna een paar rollerskates gehuurd en ben ik
langs de baai van Auckland geskated. Ik had geen rekening gehouden met mijn
linkerarm, die meestal stationair op mijn rug ligt. Die was dus behoorlijk
verbrand.
Daarna nog een dag met relatieve rust, maar vandaag weer gevlogen, en hoe!
Vanmorgen stond de wind goed op North Head. Een oude vulkaankern met daarop een
iets minder oud fort bij de haveningang van Auckland. Michel was daar natuurlijk
weer aan het dollen. Zelf heb ik twee korte vluchtjes gemaakt. Tijdens de tweede
vlucht draaide de wind vrij plotseling, waardoor ik niet meer boven kon blijven.
De keuze was toen tussen landen in zee of landen in de bomen. Ik heb toen
wijselijk voor de bomen gekozen. Een aparte ervaring, die helemaal goed afliep.
Maar natuurlijk wel een hoop gedoe om mijn scherm uit de takken te halen.
Toen we dat eindelijk voor elkaar hadden, leek de wind goed te staan aan de
andere kant van de baai, bij Glover Park. Dus daar na toe. Maar de wind was op
het randje en hoewel ik geloof in “remounting the horse”, was één keer op het
randje vliegen op dezelfde dag eigenlijk wel genoeg voor mij. Michel heeft
natuurlijk wel gevlogen en vond dat het best kon. Hij kon me niet overtuigen, ik
heb daarom de auto maar naar de landingsplaats gereden. Michel heeft die door de
lucht maar net gehaald. Ik was ten tweede male blij met een beslissing.
Morgen ga ik voor twee dagen naar Wellington. Eens kijken wat daar te beleven
is.
Reacties op bovenstaand bericht
Rob
20 Feb 2008 07:51 uur
Hallo Chris,
wat avontuurlijk vind ik het wel. Beschadigt zo'n scherm niet wanneer je in de
bomen landt?
Take care
Rob
onno
20 Feb 2008 10:42 uur
boomlanding! toch heftig.
verder moet je tijdens het roller skaten dieper zitten
Anne
20 Feb 2008 11:27 uur
Wat een wijze zonnebril!! Wat doet Eva in de tussentijd? Bammetjes smeren?!
Ingrid
20 Feb 2008 11:38 uur
Hallo boomtoerist !!!!
Geukkig dat je niet te overmoedig word.
Hoe gaat het eigenlijk met Eva, lees of zie niets over haar. Liefs van mij aan
je dochter.
uta2
0 Feb 2008 15:47 uur
Das letzte Bild sieht mal wieder etwas sehr spektakulär aus. Bitte keinen
Krankenhausaufenthalt in Aukland. Liebe Grüße Uta
Hadevlieg
20 Feb 2008 18:06 uur
een typisch oeps momentje
Tony
23 Feb 2008 17:04 uur
Nou ja, met je vers verworven boomtop skills kan de term vliegbaar weer nog eens
geherdefinieerd worden. Straks wil je misschien niet anders meer. En ze kunnen
bij de NVVLPDS (zo heet het toch?) nu ook geen belemmeringen meer zien om je toe
te laten tot het kruincomité. Zo zie je maar weer dat je op allerlei alledaagse
dingen variaties ontdekt als je verre reizen maakt. Weet je zeker dat je de
zeelanding niet ook nog een keer wil proberen?
Tony
24 Feb 2008 16:39 uur
Trouwens, zeelanding? Zo’n containerschip biedt toch wel genoeg ruimte om een
pente af te vangen? Traffic control zal nog raar opkijken als Daedalus negen
dagen later uit open zee de airport van yokohama aanvliegt, “izuku kono
#$%^&*|?@! dansei yori Godzilla senpaku”, zijn pente gedecideerd op runway 24R
neerzet en in één streep de luggage handling doorkruist. Als iemand vraagt waar
je opgestegen bent, brom je nonchalant onder je snor Auckland. En als iemand
vraagt Auckland, Mie Zoe Rie? dan bezorg je hem definitief een heartattack met
Auckland Noew Ziel Ant
Als je ratio het niet meer kan verwerken, dan schiet je in de lach. Loesje is in Nederland een goed voorbeeld wat je krijgt als een groep mensen grappen probeert te maken. Amerikanen hebben er meer ervaring mee. Seinfeld, Friends, Gilmore girls, Walt Disney animatiefilms zelfs de openingsmonologen van de talkshows zoals Jay Leno worden geschreven door teams, die onlangs nog langdurig in staking waren. Bij een éénmansproduct, een conference, weblog, roman of een comedy van Chiem van Houweninge, krijg je na verloop van tijd het trucje wel in de gaten. Bij teamproducten blijf je op het verkeerde been gezet worden. Ik heb gisteren een site herontdekt met maffe t-shirts. De t-shirts zijn grappig maar de toelichtingen zijn puur goud. Klik op het t-shirt en beoordeel het zelf. Wat volgens mij hier het geheim is? Het bedrijf is niet van een desperado die een paar grappen heeft bedacht en die 30 jaar gaat uitmelken. Het is een hobby van een groep mensen die iets anders als core-business hebben. Het is met liefde gemaakt. Is zoiets vertaalbaar? Het is me nog nooit gelukt om iets af te
Natuurlijk zijn de salariseisen van de CNV exorbitant. Die gaan het bedrijf zo maar 3 miljoen euro kosten. De salarisstijging van de CEO (Chief Executive Officer) alleen al bedraagt volgend jaar 9 miljoen euro.(Chief Executive Wat? zegt me niks, dat kan kloppen, het is ook niks, een soort staatshoofd dat van toeten noch blazen weet, zeg maar opperhoerenloper) Zo'n man heeft ook zijn sociale plaatje, studerende kinderen, alimentatie, representatiekosten, een zoon die een nieuw wereldrecord 'hete luchtballon varen in de blote kont' wil zetten en natuurlijk sponsoring nodig heeft. Wat denkt de vakbond - ja joh, zo'n levenslustig, charmant joch, een entertainer in hart en nieren, aan elke vinger tien vriendinnen - dan eigenlijk? Dat het bedrijf volgend jaar zomaar 12 miljoen extra kan missen?
Ik heb gisteren een indrukwekkend artikel in Intermediair gelezen.
Fantastisch artikel. Hier vind je het antwoord op vele vragen. Hebben we echt een parlementair onderzoek nodig naar de kwaliteit van het Nederlands onderwijs? Hoe kan het dat iemand die 0,0% benul in het kwadraat heeft van de maatschappelijke kostprijs van gangsterchampagne en glimmende RTL5-speedboten met negens van het gymnasium af komt? Hoeveel smaller is de tunnelvisie van dat zusje dat zij met tienen beloond wordt. Hoe hebben ze die docenten zo ver gekregen om zulke hoge cijfers te geven? Dat kan toch moeilijk gebaseerd zijn op anderhalve gelukte integraalrekening. Ik durf er niet eens over na te denken. Maar waar slecht onderwijs toe kan leiden blijkt straks, als De Walrus de AKO top 10 gaat bestormen. Het Nederlandse volk is niet geboeid door schrijvers die verder kijken dan hun champagneglas diep is. Dus als je dan een literaire prijs hebt te vergeven, dan weet je het wel. Nog wel met een goedkeuringsstempel van de Nederlandse Vereniging van Huisdealers.
Hoe ziek is de Nederlandse ICT? Waarom gebruikt de wereld Amerikaanse en Indiase software en geen Nederlandse? Hoe hoogopgeleid is congresserend Nederland? Wat wordt in Nederland verstaan onder een kunstenaar? Waarom zouden alleen de kutmarokkanen het recht hebben om Nederland naar de verdommenis te helpen? Kunnen instituties als het Amstelhotel bestaan zonder maffia? Is het Amstelhotel voor Amsterdam eigenlijk wel iets om trots op te zijn en waar ben je dan precies trots op? Is het nieuws dat protserige hotels hun bestaansrecht ontlenen aan het bedrijfsleven? Weet Nederland eigenlijk wel het verschil tussen bedrijfsleven en overbetaalde blaaskaken?
Hoe corrupt is de Nederlandse politie? Wat bedoelt het Nederlandse staatshoofd nou precies als ze zegt dat we de softdrugs niet willen legaliseren? Hoe 200K is de Nederlandse ex-rechtenstudent die nu bij justitie werkt? Hoe 200K is de Intermediair als ze haar hoogopgeleide publiek als inspirerend verhaal van de week een middelmatige breezerslet voorschotelt? Waarom zou het kind van twee hoogleraren Nederland niet ondergeschikt mogen maken aan het bevredigen van eigen kleinzielige kutbelangen? Welke gradaties van verrotheid moet je bereikt hebben voordat een Nederlandse universiteit je als hoogleraar wil hebben? Zien we deze familie volgend jaar terug in de finale van de wetenschapsquiz? Wanneer zijn eigenlijk de begrippen avontuurlijk, meeslepend en levensstijl geperverteerd?
Het hele oeuvre van Pathuis wordt in één klap rechts ingehaald. Is het een kwestie van morele waarden? Nee, alleen maar verbazing. Ik vind het een godswonder dat Nederland toch nog yoghurt in de supermarkt heeft en Bontekoe in de bioscoop, wetende dat de salarissen hoger zijn naarmate mensen minder bijdragen aan de samenleving. Dan lezen we over 40 jaar weer artikelen in buitenlandse kranten hoe Nederland het voor elkaar heeft gekregen om in één generatie van Eerste Wereld naar Derde Wereld af te dalen en van plaats te ruilen met Vietnam, waarom iedereen het over het hoofd heeft kunnen zien, waarom de media alleen maar aandacht hadden voor de glamourverhalen.
Ik schaam me elk dag dieper voor mijn Nederlandse paspoort. Laten we nog maar een keer het Wilhelmus aanheffen en Oranje Boven roepen voor Mabel, waarvan we er nu al twee in het centrum van de publieke waardering hebben.
Maar ja, voor wie schrijf ik dit nu eigenlijk? Uw sympathie ligt bij dit soort meisjes, die kiest u in de stadsdeelraad en iedereen die kritisch op haar is, dat vindt u dus volautomatisch niks. U trekt graag de portemonnee om zulke meisjes een vorstelijk salaris te bezorgen. Bij de mensen die ervoor zorgen dat het kabeljauwfiletje op uw bord komt bent u voortdurend op zoek naar een mogelijkheid om daar nog 3 eurocent vanaf te halen, om het vervolgens met duizenden euro's tegelijk naar hoogopgeleid Nederland door te sluizen. Elk volk maakt nu eenmaal helemaal zelf uit wie ze cool vindt.
Doe geen zaken met de Europeesche verzekeringsmaatschappij (member of the Fortis group). Ook niet voor ...? Nee, nergens voor. Nooit. Geen argumenten. Belief me.